به گزارش گلستان ما ؛ 5 سال بیشتر از شهریور 1320 و تاج گذاری محمدرضا شاه نگذشته بود که در اولین روزهای گرم مرداد ماه سال 1325 کودکی در روستای ایلوار شهرستان کردکوی متولد شد ، میرزا به عشق مولای متقیان نام پسرش را محمد علی گذاشت . اگر چه سقف زندگی میرزا را فقر گرفته بود اما کانون خانواده گرم و محبت آمیز بود و حضور نورسیده هم به این فضا شوری مضاعف بخشید .

آن زمان آنچه که به بچه ها یاد می دادند اصول دین ، خدا ما چند و علوم قرانی بود( نه مثل الان که می گویند تحت عنوان سند 2030 به کودکان مسائل جنسی را آموزش دهید) از این رو محمدعلی نیز توانست با هوش و زیرکی که داشت خیلی زود آنچه که به او می آموختند ، فرا بگیرد .

بعد از پایان کلاس سوم ابتدایی پدر تصمیم گرفت فرزند باهوش خود را برای فراگیری بیشتر علوم دینی به مکتب بالاجاده نزد شیخ حسن مهدوی بفرستد ، در ادامه نیز محمد علی به گرگان رفت و از محضر علمایی چون آیت الله سید سجاد علوی گرگانی ، نبوی و میبدی بهره جست .

اوج فعالیتهای سیاسی علیه رژیم ستمشاهی "محمد علی سلمانی" که بعد ها فامیلی اش را به "روحانی فرد" تغییر داد از این ایام شروع می شود که در مشهد با همراهی شهید هاشمی نژاد و آیت الله سید علی خامنه ای در یک اتاق حضور داشته و طی مراسمی ساده عمامه گذاری وی توسط رهبر معظم انقلاب و شهید هاشمی نژاد انجام شد.

در آن زمان که هنوز کسی نسبت به فعالیتهای ضد دینی شاه اگاه نبود و یا جرات ابراز انتقاد نداشت و حتی امام خمینی (ره) نیز در سال 42 قیام خود را علنی کرد ، اما محمد علی در سالهای 37 و 38 زمزمه هایی از شعار مرگ بر شاه در نزد برخی افراد مطرح می کرد.

 به گواهی تاریخ او اولین کسی بود که در شرق مازندران قدیم فریاد مرگ بر شاه را گفته بود و آن را ترویج داد و طی مبارزاتش یک لحظه هم از اهدافش عدول نکرد ، روحیه انقلابی او خیلی زود مورد توجه بزرگانی چون شهید هاشمی نژاد قرار گرفت که ریسمان مبازرات انقلابی را در منطقه بهشهر ، بندرگز ، کردکوی و گرگان بر عهده داشت .

هاشمی نژاد و روحانی فرد در ادامه با تقسیم کار و جابجایی های مداوم  و غافلگیرانه ، از ترس دستگیری توسط ماموران ساواک در روستاهای متعدد سخنرانی می کردند و جزو اولین افرادی بودند که شعار مرگ بر شاه و مبارزه با رژیم محمد رضا پهلوی را در منطقه علنی کردند .

در کنار مقام معظم رهبری و شهید هاشمی نژاد

بعد از علنی شدن قیام امام خمینی در سال 42 و دستگیری امام در سال 43 کم کم افراد دیگری در استان گلستان به این قافله پیوستند اما نقش شهید روحانی فرد هر روز پررنگ تر می شد ، دیگر همه او را شناخته بودند اما یک نهاد او را بیشتر از همه شناخته بود و از خطرش آگاه بود ؛ ساواک .

از این ایام بود که دوران فرار و دربدری شهید روحانی فرد در شهرها و روستاهای مختلف و مشهد مقدس آغاز شد . یکی از پاسبان های آن زمان در مورد روحانی فرد می گفت : او در منزل پیرزنی مخفی شده بود و مخفی گاه او هم پشت بام بود ، او از ترس نمی توانست پایین بیاید و فقط پیرزن از حضور او آنجا اطلاع داشت و برایش آب و غذا می برد ، مظلومیت شهید اینقدر زیاد بود که او حتی مجبور بود مدفوع خود را در روزنامه ای بپیچد و دور کند .

شیخ محمد علی روحانی فرد را از پایه گذاران و عناصر اصلی قیام 5 اذر گرگان می دانند که در همان روز پیشاپیش تظاهرات کنندگان حضور داشت و مردم را به شور انقلابی دعوت می کرد .او روحانی در میدان بود و هیچوقت سعی نکرد در نقش پشت صحنه و یا دستور دهنده عمل کند بلکه خود عالمی عامل بود و در صف اول مبارزه با رژیم ستمشهای قرار داشت.

روحانی فرد کار نویسندگی را از سال 1342 طی همکاری با مجلات نور دانش، ندای حق، نسل جوان و پیام اسلام قم آغاز کرد که حاصل این همکاری چاپ ده ها مقاله در مجلات مختلف بود.کتاب هایی هم با نام « ما و مسائل روز » « کتاب مستضعفین » « اسلام در ایلات متحده آمریکا» را به نگارش در آورد.بعد از پیروزی انقلاب اسلامی، اقدام به راه اندازی نهادهای فرهنگی از جمله کانون فرهنگی اسلامی گرگان و دشت... نمود. و انتشار نشریه پیام مستضعفین یکی دیگر از اقدامات فرهنگی مهم اوست. ایشان در راستای کارهای فرهنگی، با رادیو گرگان همکاری و 150 ساعت سخنرانی در موضوعات مختلف را ایراد نمود.

برخی افراد نزدیک به شهید روحانی فرد شهادت داده اند که او انسانی عاشق خدا و اهل بیت و دین بود و هر چه انجام داد خالصانه و محض رضای خدا بود ، او نجیب زاده ای بود پارسا و ساده زیست که اگر اجل فرصت می داد یکی از ذخیره های گرانقدر انقلاب اسلامی و یکی از بزرگان کشور می شد .

همکاری در تاسیس نهادهای انقلابی و راه اندازی آن ها در غرب گرگان از جمله فعالیت های مهم اوست. در خرداد 1359 به سمت بازرس و سپس دادیار دادسرای انقلاب اسلامی گرگان مشغول شد. او همچنین به عنوان سرپرست بنیادشهید کردکوی و بندرترکمن منصوب شد. روحانی فرد طی مدت 3 سال در سمت فرمانداری کردکوی دست به اقداماتی زد که حاصل آن انجام کارهایی زیربنایی و اساسی است.

در سال 1363 به وزارت خارجه پیوست و به سفرهای خارجه از جمله: آفریقا، آسیا رفت تا در راستای سیاست دولت جمهوری اسلامی ایران به محرومان و مستضعفان کمک کند. او بارها به جبهه رفتا تا وظیفه خود را انجام دهد. او به رزمندگان عشق ورزید... سرانجام در یکی از مأموریت های هواپیمایی که او و جمعی از مقامات عالی رتبه را به اهواز می برد مورد حمله هواپیمایی عراق قرار گرفت و همگی به شهادت رسیدند. پیکر ایشان بعد از تشییع باشکوه در تهران، به زادگاه خود منتقل و در روستای محل تولد به خاک سپرده شد.

مقام معظم رهبری بعد از شهادت این مرد بزرگ به خانواده این شهید اینگونه پیام داد:
شهيد عزيز شيخ محمد علي روحاني فرد ، روحاني مبارزي كه زندگي و مرگش در راه خدا و خدمت به انقلاب بود.

انتهای پیام /